“De kracht van je communicatie is de respons die je krijgt.”
Ik lees de zin nog eens. En nog eens. Wat een onzin. Dit kan toch niet waar zijn? Ik communiceer hartstikke duidelijk. Zonder wollig taalgebruik en straight to-the-point. Dan kan ik er toch niks aan doen als de ander me niet snapt? En hoezo reageren ze überhaupt zo? Wat ik zeg is feitelijk en toch krijg ik een bak emoties over me heen. Nee hoor, dit ligt echt dúidelijk bij de ander.
Start van de opleiding
Ahum. Dat dus… Inmiddels zijn we 3 jaar verder en denk ik met veel plezier terug aan dit moment. Het was de eerste lesdag van de opleiding NLP Practitioner. Een opleiding die ik was gestart omdat ik behoefte had aan voornamelijk vier dingen:
- Meer inzicht in mezelf (en hopelijk meer zelfvertrouwen).
- Meer verbinding met mijn (zakelijke) omgeving.
- Mijn communicatievaardigheden finetunen.
- Mijn (negatieve) aannames afleren.
Privé had ik een fijne verbinding met de mensen om me heen. Warme contacten, oprechte gesprekken en diepe banden door dik en dun. Zakelijk gezien was dat een ander verhaal. Tot twee keer toe ben ik de dupe geworden van pestgedrag van collega’s. De eerste keer was zo heftig dat de aanstichter werd ontslagen en de tweede keer ben ik zelf weggegaan bij het bedrijf.
Diagnose autisme
Het heeft even geduurd, maar eindelijk snap ik mijn eigen aandeel hierin. Ik werd gediagnosticeerd met autisme. De eerder genoemde collega’s registreerden dat mijn gedrag afwijkend was en hebben me daar genadeloos voor afgestraft. Door deze ervaringen deed ik ook daarna veel negatieve aannames.
Ze zeggen geen goedemorgen > niemand mag me.
Ze vragen me niet mee om te wandelen > niemand stelt mijn gezelschap op prijs.
Deze aannames gebeurden andersom ook. Zij zagen iemand die stil en stug doorwerkte. Dat werd niet opgevat als een geconcentreerde harde werker, maar als een collega met desinteresse. Mijn duidelijke manier van communiceren werd als bazig en arrogant gezien. Terwijl ik juist duidelijk probeerde te communiceren om ruis te voorkomen.
Hoe NLP mij heeft geholpen
NLP heeft mij hier enorm mee geholpen. Hoe geef ik feedback en check ik of mijn aannames wel kloppen? En ja, dit vroeg om kwetsbaarheid. Want door mijn invulling te delen, geef ik ook mijn manier van denken bloot. Zeker met autisme is de kans dat je anders denkt dan neuro typische (niet-autisten) mensen redelijk aanwezig. En bij afwijken van de norm, kruipt de oude angst voor afwijzing weer omhoog.
Patronen in denken en doen
NLP heeft mij geleerd om mijn denk- en gedragspatronen te leren herkennen. Wat zijn de gevolgen van mijn denken en doen? Zodra je je eigen patronen in kaart hebt gebracht, kun je ermee gaan spelen om te zien of je met andere gedachten en gedragingen ook andere resultaten behaald.
Dus moeten autisten zich maar aanpassen aan de rest? > Nope.
Het is toch doodvermoeiend om jezelf te camoufleren als neuro typisch? > Yep. Daarom gaan we dat dus ook niet doen.
Leer jezelf beter begrijpen
NLP geeft je handvaten om jezelf beter te leren begrijpen. Waar liggen jouw behoeften en hoe houd je verbinding met de mensen om je heen? Je leert dus niet om je anders voor te doen. Je leert wel hoe je kunt communiceren, zodat een ander je beter begrijpt. Je leert om zowel de verbale communicatie als non-verbale communicatie te verstaan. En ben je niet zeker of je de ander goed hebt begrepen? Dan check je het…
“De kracht van je communicatie is de respons die je krijgt”.
Oké. Misschien zit er toch wel een kern van waarheid in ;).
Door Susan Koele
Geef een reactie